Veel mensen worden aangetrokken door de verborgen geschiedenis van de menselijke beschaving en de geheimen van de natuur. We vragen ons af, waar en hoe we de waarheid kunnen vinden. De zoektocht naar de waarheid is een ingebouwde kwaliteit van de mens, dat hem uiteindelijk zal leiden naar spirituele groei.

De geschiedenis bestaat uit twee lijnen:

• De dikke blauwe geschiedenislijn, die halve waarheden bevat en voor iedereen zichtbaar is.
• De dunne rode geschiedenislijn, die de waarheden bevat en die voor slechts enkelen zichtbaar is.

We hebben toegang tot de verborgen geschiedenis door de bestudering van de dunne rode geschiedenislijn, die een stukje van de sluier oplicht en ons een blik laat werpen op de oude mystiek, de echte geschiedenis van onze beschaving en vele andere waarheden. Maar waar moeten we beginnen?

We bereiden ons voor op deze zoektocht door een studie te maken van de symboliek. De symboliek is de toegang tot een beter begrip van vele geheime tekens en symbolen die gebruikt werden en worden door ingewijden van verschillende, vaak oude broederschappen. Wij vinden deze symboliek in veel schilderijen, beelden, kathe-dralen (vooral de gotische kathedralen), wapenschilden, etc. terug. Laat ons eens kijken naar de schildering hiernaast. Dit is niet moeder Maria. Dit is Maria Magdalena, Myriam Migdal Eder, de veronderstelde partner en volgelinge van Jezus in de 1ste eeuw van onze jaartelling. Zij heeft in haar linkerhand een gesloten boek, hetgeen wijst op haar verborgen, grotendeels onbekende geschiedenis. In haar rechterhand heeft ze een roos, die aan de ziel refereert, terwijl ze haar wijsvinger omhoog houdt. Dit verwijst naar Johannes de Doper, Abba Yehohanan, die een belangrijke doch haast vergeten rol in de geschiedenis heeft gespeeld als prins van Israël. Haar haardracht is Egyptisch, net als de Ankh op de maan waarop ze staat en het zegel van Amenhotep III, de spreekwoordelijke vader van de Rozekruisers Orde, en vader van Achnaton. Wat is het verband tussen Maria Magdalena en Egypte? Waarom is haar huidskleur donker en waarom staat ze eigenlijk op de maan? Wat betekenen de 12 sterren rond haar hoofd? Sommigen zullen hierin enkele symbolen van de Moedergodin herkennen, die in het verleden vele namen heeft gehad. En hier, met Moeder Aarde, begint het....

Men begint nu te beseffen, dat we nog steeds niet alles hebben gevonden om ons een helder beeld te geven van de geschiedenis van onze beschaving. Kenners menen dat we zelfs nog geen 1% van onze geschiedenis weten. Veel sporen van ons verleden zijn door natuurrampen verwoest. Ondanks het feit dat orthodoxe historici en archeologen weigeren te geloven dat de mensheid ouder is dan we denken te weten, komen anderen met bewijs na bewijs dat er wel zeker een beschaving is geweest die ouder is dan Jericho, ouder dan Genesis. Misschien was er geen Genesis. Misschien moeten we de Genesis beschouwen als een symbolisch verhaal en de waarheid van ons eigen verleden elders zoeken. Binnen korte tijd zullen er boeken verschijnen met het concrete bewijs dat de werelden van Atlantis en Lemuria wel degelijk hebben bestaan. Keer op keer worden er sporen van beschavingen gevonden die millennia ouder zijn dan de allereerste beschaving die bij ons is bekend. En dit is geen verrassing. Wanneer de aarde miljarden jaren oud is en de eerste rechtop lopende mens 5 miljoen jaar geleden leefde en zelfs vuur kon maken, waarom zou er dan geen hoge beschaving kunnen zijn geweest tussen 5 miljoen jaar geleden en 10.000 jaar geleden? Als wij in 10.000 jaar zo'n enorme vooruitgang kunnen maken, dan zouden we toch zeker vooruitgang kunnen maken in 500 x 10.000 jaar? Vijfhonderd kansen om een beschaving te vormen!

Maar wat is het allerbelangrijkste dat wij niet mogen vergeten? Kennis! De Ouden hadden andere wetenschappen dan waar wij vandaag de dag mee vertrouwd zijn. Hun wetenschappen zijn het waard om te onderzoeken, bestuderen en in gebruik te nemen. Bijvoorbeeld: De kennis van geneeskunst, de kracht van de geest, het gebruik van de schatten van de aarde zoals kristallen en stenen, de wetenschap van vibratie en geluid, de kennis van de ziel, van de natuur, de sterren, de toekomst.... Daarom wordt het tijd dat we onze oogkleppen afdoen en van onze voorouders gaan leren, hun wetenschappen gaan bestuderen en kijken of het ons van dienst kan zijn. Maar waarom zijn er zoveel mensen tegen de research naar de ware oorsprong van onze beschaving? In de afgelopen 2000 jaar hebben machtige wereld overheersende groeperingen vele waarheden voor het volk verborgen, omdat het in hun weg stond naar de wereldheerschappij. De mensen werden simpel gehouden en velen moesten verplicht een bepaalde godsdienstige stroming volgen of anders op de brandstapel sterven. Vrijheid en keuze werden verwoest. De oude kennis, die in de 1ste eeuw nog steeds aanwezig was, werd stelselmatig onderdrukt. Maar de kennis ging niet verloren. Oude broederschappen beschermden en verborgen de oude kennis. En soms, soms vinden we verborgen stukjes kennis terug in de symboliek, volksverhalen, sprookjes, mythen en legenden en ook in de cultuur van de Kelten, die vele dingen uit Egypte in hun tijd hadden overgenomen. Denk bijvoorbeeld aan de obelisken (Karnak, Egypte en Carnac, Frankrijk), het versterken van vibratie (dolmens in de wereld van de Kelten en de piramiden en tempels in de wereld van de Egyptenaren), hun gemeenschappelijke cultus van de Moedergodin en sporen van Egyptische invloed in hun kunstwerken (bijvoorbeeld de Gullgubbene, Scandinavië). Dus voor degene die de waarheid zoekt: De verborgen geschiedenis en verborgen kennis van de Ouden is er nog steeds, zichtbaar, overal....

Egypte
Vandaag de dag weet iedereen dat Egypte een mystieke cultuur had die terug gaat naar zeer oude tijden. De oorsprong ervan is nog steeds een groot mysterie. Hun cultuur is gebaseerd op een mysterieuze oudere bescha-ving die we helaas nu niet meer kennen. Hun grote wijsheid leeft echter voort in oude broederschappen zoals de Rozekruisers. Machtige goden en godinnen heersten over de wereld van de oude Egyptenaren, die eigenlijk allemaal aspecten waren van één grote kosmische macht en voor het gemak werden geantropomorfiseerd. In het westen lag het land van Sah en Ra, de onderwereld van Osiris en de tombe van de zonnegod Ra. De sterrenstelsels in de hemelen werden gekopiëerd op de aarde ten einde een symbolische poort naar hun sterrenwerelden te maken. Osiris en Isis, broer en zus maar ook man en vrouw, regeerden over het land en de onderwereld oftewel het Land aan Gene Zijde. Zij zorgden voor de vruchtbaarheid van het land, zodat er altijd voldoende voedsel en drank was, het lichaam en het bloed van Osiris. Isis baarde Horus en plaveide de weg voor het latere Christendom. Isis was de Moedergodin, door iedereen geliefd. Rond 1350 v.Chr., toen Achnaton in Egypte farao werd, domineerde de enige godheid Aton, die zowel mannelijk als vrouwelijk was. Hierdoor werd de Moedergodin wat opzij geschoven. In deze dagen namen Mozes en A'aron veel schatten van de Egyptenaren mee op hun Exodus, bouwden de Ark van het Verbond als reiskist voor God en wachtten in de Sinai woestijn tot de naweeën van de uitbarsting van de vulkaan op Santorini was uitgewerkt en hun doel, het 'beloofde land', weer toegankelijk was. Zij hadden veel meegenomen uit Egypte. Misschien ook de wetten en kennis van de godheid Toth, die in een geheime kamer werden bewaard en die slechts toegankelijk was voor de Hogepriesters. A'aron was de Hogepriester van On (Heliopolis) vlak voor de Exodus.....

De kinderen van Israël bouwden het beloofde land weer op en er verliepen enkele eeuwen tot aan de regering van David en Salomo. De Ark van het Verbond, die net als vele andere Egyptische Arken werd gebruikt als het mobiele huis van God, bleek ook een handige bibliotheek te zijn en de kennis en wijsheid van de Ouden, de kennis van Toth, de Egyptische god van o.a. wet en geneeskunde, werd goed bewaard en beschermd in de tempel in Jeruzalem. De huidige Klaagmuur is echter volgens historici niet een deel van de tempel van Salomo, maar 500 jaar ouder. Van Mozes tot aan de eerste eeuw van onze jaartelling (een periode van 1350 jaar), evolueerde de Joodse religie evenals vele andere culten, sekten en broederschappen. De Moedergodin werd steeds minder belangrijk, weggedrukt door die ene, nu slechts mannelijke godheid en ondanks het feit dat het Christendom haar plaats nog trachtte in te vullen door Moeder Maria, verdween haar oorsprong bijna helemaal.

Volgens de verhalen probeerde Maria Magdalena in de eerste eeuw van onze jaartelling nieuw leven te blazen in de cultus van de Moedergodin (Zwarte Madonna/Zwarte Isis cultus), met name in Zuid-Frankrijk, waar ze de rest van haar leven zou hebben doorgebracht.
Het is nog steeds niet keihard bewezen dat zij ooit in Frankrijk is geweest, doch in de folklore, in de symboliek en in verborgen boeken wijzen diverse sporen duidelijk deze richting in. Zij zou de Zwarte Madonna cultus, de cultus van Moeder Aarde, hebben gereactiveerd, en in die tijd werd zij zelfs vaak gezien als de incarnatie van de godin Isis of Diana. Veel kerken die in Frankrijk aan La Madeleine of Moeder Maria zijn gewijd staan bovenop oude heilige Keltische plaatsen met een heilige bron. De bron is een zeer krachtig symbool van de Moedergodin.

Het is helemaal niet verwonderlijk dat Maria Magdalena en Moeder Maria veelvuldig door elkaar worden gehaald. Beiden worden nog wel eens afgebeeld met een blauwe mantel, met sterren rond hun hoofd, soms staande op een opkomende maan of met een kindje in de arm. Ze hadden volgens de verhalen namelijk allebei kinderen. Maria Magdalena zou volgens Barbara Thiering drie kinderen van Jezus hebben: Jezus Justus, de oudste zoon die in Jezus' voetsporen trad, Tamar, van wie wordt gezegd dat zij Paulus huwde, en de jongste zoon (volgens sommigen was dit Johannes, die de Openbaring schreef in cryptische code, waarin veel verborgen berichten zijn verwerkt). Vooral het kind waarmee Maria Magdalena aan land kwam en met wie ze in het verleden in Frankrijk werd afgebeeld, wordt vaak verward met Jezus die in de armen van zijn moeder rust. Maar het is niet belangrijk wie wie is, het gaat erom dat ze beiden de Moedergodin voorstellen, het vergeten vrouwelijke deel dat ooit onafscheidelijk was van Osiris' zijde, het mannelijke deel.

Dit is interessant, want het is juist dit, dat wij steeds weer terug zien in veel oude sprookjes. De prins op zoek naar zijn prinses of omgedraaid. De prinses die vlucht voor de boze heks zoals in Sneeuwwitje, of in een eenzame toren wordt opgesloten zoals in Rapunzel. Er is waarschijnlijk zelfs een verborgen overeenkomst in het sprookje van Sneeuwwitje tussen Septimania (een oude naam van de Herault, een departement in de Languedoc dat grenst aan de Camarque) en de Zeven Dwergen. Beiden waren namelijk vluchtplaatsen voor Maria Magdalena en voor Sneeuwwitje. Beiden werden uiteindelijk gevonden door de boze heks. Maria's inmiddels geëvolueerde cultus werd in de 12de, 13de en 14de eeuw door de legers van paus en koning uitgeroeid tijdens de Katharenkruistocht en Sneeuwwitje, wel, zij at immers van de vergiftigde appel?

Graal of Vrouwelijk Principe
Occitanië is een gebied waar geschiedenis de vrije loop heeft gehad. De Kelten en de volkeren voor hen aanbaden de Moedergodin en hun heilige plaatsen waren o.a. bronnen, grotten, bergen en tellurische aardkrachtlijnen waarop ze dan hun dolmens en menhirs plaatsten. De eerste overeenkomst vinden we in de cultus van de beer, nog steeds aanwezig in de folklore van de volkeren die in de mysterieuze Pyreneeën wonen. De beer was de incarnatie van Odin in de noordelijke Keltische wereld, terwijl de beer in de Orient een maatje van Artemis was. We kennen de Grote en de Kleine Beer (Ursus Major en Ursus Minor) in de sterren, en de beer stond tevens symbool voor de maan en voor onsterfelijkheid. "Arth Ur" betekent "de Beer" en was de titel van een leider van een stam. Natuurlijk denken we aan een heel ander verhaal bij het lezen van de naam Arthur. Ook de naam Arcas betekent "beer" en komt terug in de naam van een dorp in de Corbière, Arques (Occitaans: Arcas).

De Languedoc-Roussillon & Provence kende in de oudheid meerdere Fenicische gemeenschappen, die later Grieks werden en uiteindelijk veroverden de Romeinen het gebied. Met hen kwam ook hun cultuur. Er waren tevens florerende Joodse en Esseense gemeenschappen en men zegt dat zij verantwoordelijk waren voor de introductie van de wijnbouw in die streek, de eerste Franse wijn, net voordat de Romeinen arriveerden. De wijnrank of druiventros is een zeer krachtig symbool in de Graallegenden. Jezus was de wijnrank en zijn bloedlijn werd gesymboliseerd door een "druivenboom". Natuurlijk weten we dat Arthur en de Graallegenden met elkaar te maken hebben. En van de Graal komen we meteen weer terug bij Maria Magdalena en de albasten kruik, waarin ze de nardusolie bewaarde waarmee ze Jezus zalfde als de Messias, dat 'de gezalfde' betekent. Maar we moeten er rekening mee houden dat de kruik ook kan refereren naar de Moedergodin, omdat andere Moedergodinnen uit oosterse landen eveneens met een kruik worden afgebeeld. De kruik stelt in dit geval het "vat des levens" voor. De kruik is het lichaam, de inhoud de ziel.

Waar rook is, is vuur en we beginnen een beetje te begrijpen dat de mogelijkheid bestaat dat Maria Magdalena Jezus' vrouw zou kunnen zijn geweest, met name omdat een Rabbi alleen maar Rabbi wordt genoemd als hij getrouwd is. Hiernaast zien we een reliëf uit de Madeleine kapel van een kerk in Foix, dat het Laatste Avondmaal uitbeeldt. Het is duidelijk dat de persoon rechts naast Jezus welzeker een vrouw is, te weten Maria Magdalena (met hartelijke dank aan Bram Moerland voor de foto). Als er dan nog wordt getwijfeld of het nu wel of niet een vrouw is naast Jezus op Da Vinci's Laatste Avondmaal, nu is er geen twijfel meer mogelijk. Het aan de zijde zitten van de Grote Meester bevestigt haar positie. Wanneer ze echter inderdaad zouden zijn getrouwd, dan is het slechts een kleine stap naar kinderen, en er is dan geen reden te ontkennen dat er een bloedlijn van Jezus zou zijn.

Jezus was een grote Avatar, een genezer en heilige man, die veel goeds heeft gezegd en gedaan. In tegenstelling tot wat men steeds weer meent te geloven, was Jezus geen jood maar een Esseen, en de joden noemden Essenen "Nazareni", oftewel; "heidenen". Maar zijn voorouders zijn voor ons nog steeds een raadsel. Er is echter één mogelijkheid die velen over het hoofd zien en dat is de mogelijkheid dat de Hogepriester Zacharias, de Zadokpriester en de laatste mannelijke erfgenaam van het Hasmonese koningshuis, de echte vader is van Jezus. Maria was waarschijnlijk uitverkoren om zijn zoon te baren. Het Hasmonese koningshuis zou immers uitsterven, omdat Zacharias' vrouw Elizabeth niet meer vruchtbaar was. Maar nu bleek dat na het zwanger worden van Maria, ook Elizabeth al enkele maanden zwanger was. Beide vrouwen zouden kort op elkaar een zoon baren, eerst Johannes en daarna Jezus. Deze theorie over de halfbroers Johannes en Jezus zou veel verklaren. Johannes was de eerste koning. Jezus zou dus na Johannes' dood de gezalfde koning zijn van Judea én Zadok Priester. Iesu Nazareni Rex Iudorum. De heidense Jezus, koning der Joden.

Er zijn mensen die heel ver zijn gegaan om zijn bloedlijn te reconstrueren en deze mensen vonden zichzelf middenin de leidende klassen en families in de turbulente Middeleeuwen van Europa. Denk aan Karel de Grote, het huis van Champagne en de eerste Tempeliers, die waarschijnlijk alleen maar Jeruzalem wilden innemen om er het e.e.a. te zoeken en terug mee te nemen naar Europa. En dit hebben ze waarschijnlijk nog gedaan ook. Veel sporen leiden naar de Tempeliers wanneer we bovenstaande onderzoeken. Adellijke families zoals de Medici en vele anderen in Europa huwden met elkaar juist door deze bloedlijn en denkende aan deze druivenstamboom oftewel druivenbloedlijn, dan zou de term 'blauw bloed' hier wel eens van kunnen afstammen. Wanneer we het hebben over een bloedlijn, dan moeten we eens duiken in de Ierse Tuatha de Danaan, de Kelten, de verloren 10 stammen van Israel, de stam van Dan, Benjamin, de koninklijke Scythen (Isaac?), de oorsprong van de Goten en de Merovingers, de Schotse familie Stewart en misschien wel als de meest betrouwbare erfgenaam van de Graalbloedlijn, Karl von Habsburg. Of deze Graalbloedlijn iets te maken heeft met Jezus is de vraag, maar het is goed mogelijk dat het de oudste koninklijke bloedlijn ter wereld is. Hoog in het vaandel staan humanitair en sociaal werk en ridderlijkheid, niet voor hun glorie, maar voor de glorie van God.

De Graal legenden
Volgens Barbara Thiering, een expert op het gebied van de Dode Zee Rollen, werd Maria Magdalena in het jaar 3 geboren. Ze huwde Jezus en werd door de joden verbannen naar een Esseense gemeenschap in Zuid-Frankrijk rond 44 n. Chr. Ze was niet alleen. Anderen reisden ook naar Franse kusten. Mensen als Lazarus, Sidonius, Myriam Jacobe, Myriam Salome en Myriam Martha. De drie Maria's landden in de Provence net ten noorden van de Herault, vlakbij wat nu Stes Maries de La Mer heet, in de Camarque. Het was echter Sarah die de patroonheilige van de zigeuners werd (gypsies - Egyptians). Volgens de legende van de Camarque kwam er in de eerste eeuw een schip uit Egypte, dat aan de kust van de Camarque in een storm terecht kwam. Sarah ontdekte dat ze in nood waren, en rende naar haar dorp voor hulp. Dankzij deze reddingsactie werden alle schipbreukelingen gered. Ieder jaar gedurende het gypsy festival in Stes Maries de La Mer wordt het beeld van deze Santa Sarah naar de zee gedragen, om symbolisch het schip te verwelkomen waarop de drie Maria's zaten. Er wordt echter niet over Maria Magdalena gesproken in deze legende. Zij was waarschijnlijk op een ander schip, en is in een andere haven aan land gekomen. De overblijfselen van Sarah worden in de kerk van Stes Maries de la Mer bewaard. Men zegt dat een van de Maria's een voorwerp had meegebracht, waarmee men in de toekomst kon zien. De 'gypsy met de kristallen bol'?

De legende vertelt dat Maria Magdalena de Graal meebracht. Links zien we een detail van een glas-in-loodraam in de kathedraal van Chartres, waarop is afgebeeld hoe Maria Magdalena aankomt in Frankrijk. De Graal is, volgens velen, de beker/schaal waarmee Jezus het ritueel van wijn en brood (dankgeving aan de Moedergodin) uitvoerde tijdens het laatste avondmaal en waarin Jozef van Arimethea zijn bloed opving toen hij aan het kruis hing. Dit laatste herinnert me aan een oud ritueel, het Hieros Gamos ritueel. In het verre verleden gebruikte men vaak een kleine schaal voor het opvangen van bloed tijdens een bloedoffer. Dit bloed, dat symbolisch werd uitgestrooid over de akker, verzekerde de vruchtbaarheid van de aarde voor de oogst (vruchtbaarheidscultus). Natuurlijk was ook Jezus' bloed een soort van bloedoffer. Zijn offer zou de vruchtbaarheid van de aarde verzekeren, of, zoals wij in het Christendom weten, de mensheid redden. Jezus is de Grote Verlosser. Door zijn dood leven wij. Of is het, door zijn bloedoffer? Is de dood absoluut nodig? Als deze schaal of kom inderdaad aan Jezus toebehoorde en naar Europa is gebracht, hetzij misschien door Joseph van Arimathea (Glastonbury, Engeland), een van de drie Maria's van de Camarque of toch door Maria Magdalena (Roussillon?), dan kan het bestaan als een materieel en ritueel voorwerp. En dan denk ik meteen aan Melchizedek die eveneens het wijn en brood ritueel met een beker/schaal uitvoerde. Dat was duizenden jaren geleden, en het ritueel zal door velen zijn uitgevoerd, dus mocht ditzelfde object nog bestaan, dan moet het vrijwel onbreekbaar zijn.

En dan is er de Goral (Hebreeuws voor divineren / toekomst voorspellen), refererende aan een gouden of zilveren schaal(tje), vaak van binnen versierd met teksten en een magisch vierkant, door middel waarvan men de toekomst voorspelde. Daarbij gebruikte men het ook om uit te drinken. De drinker zou dan van allerlei ziekten genezen, of ziekte en vergiftiging voorkomen. In Genesis 44 lezen we het verhaal over de speciale drinkbeker van Jozef, waaruit hij ook divineerde. Het woord Goral kan gemakkelijk zijn verbasterd tot Graal, en ik denk dat dit schaaltje een hele goede mogelijke kandidaat kan zijn voor de materiële "Graal".

Natuurlijk is er ook aan de andere kant zijn spirituele betekenis. De zoektocht naar een hoger bestaansniveau, zielengroei, de zoektocht naar innerlijke wijsheid en natuurlijk, kennis. En hier zijn we weer terug bij af! Het lijkt allemaal om kennis te gaan, de bescherming en het behoud van oude kennis. Graham Hancock, samen met Robert Bauval een autoriteit op het gebied van de verloren beschavingen, heeft het gevoel dat de Ark van het Verbond en de Graal één zijn, in ieder geval in de symboliek. In realiteit zouden ze beide hebben kunnen bestaan als materiële voorwerpen, objecten en wordt er nog steeds vurig naar gezocht, maar aan de andere kant is de symbolische waarde van veel groter belang voor ons. Wat heb je aan een prachtige boekenkaft wanneer je het boek zelf niet kunt lezen? Toen in de Middeleeuwen veel boeken werden verbrand en mensen werden vermoord omdat ze niet het Rooms-katholieke geloof aanhingen, werkten de geheime broederschappen ondergronds aan de bescherming van zoveel mogelijk kennis, zodat dankzij hen ook vandaag de dag delen van de oude kennis nog steeds bestaan.

De Grote Broederschappen
Men zorgde er altijd voor dat ware ingewijden van een van de oude broederschappen altijd de verborgen berichten in schilderijen, beelden en andere symbolen kon lezen. Wij vragen ons soms wel eens af wat het allemaal betekent. Hier zien we een schilderij van Poussin, een van de leden van een geheime oude broederschap, die Johannes de Doper heeft geschilderd, zoon van Zadokpriester Zacharias, de nakomeling van A'aron, de hoeder van de Ark van het Verbond. Wat valt ons op? De gekruiste bomen links. Deze X kan refereren aan de heilige Andreas, de schutspatroon van Schotland, die onze aandacht op Schotland moet vestigen? Maar misschien refereert het naar de Esseense groet, gekruiste armen naar de schouders, een knipoog naar de drang om kennis te ontvangen? Of een combinatie van het symbool voor vrouwelijk (V) en het symbool van mannelijk (^)? Let op de X in schilderijen, afbeeldingen en beeldhouwwerken, want ze zouden wel eens kunnen verwijzen naar een verrassende connectie. Of misschien toch niet zo verrassend.....

Maar er is uiteindelijk één ding dat we ook niet mogen vergeten en dat is het vrouwelijk aspect, de Moedergodin, La Madeleine en haar Mystiek. Maria Magdalena was niet zo populair bij haar mannelijke mede-discipelen. Vrouwen waren destijds in Palestina niet gelijk aan de man, vooral in het oosten is er een grote kloof tussen mannen en vrouwen. Jezus had haar lief en volgens zijn geloof zag hij haar als zijn gelijke. Voor een kleine periode werden zij zelfs gezien als de incarnaties van Isis en Osiris. Maar toen Maria Magdalena werd verbannen naar Frankrijk, predikte ze vol vuur de cultus van de Moedergodin, de Hermetische kennis, de kennis van de Graal en het dualisme, en plaveide daarmee de weg voor de latere Kathaarse beweging, welke ruim 1000 jaar na haar dood door de Rooms katholieke kerk werd uitgeroeid. Het is waar dat in de landen waar vrouwen worden onderdrukt, de man veel agressiever en destructiever is, terwijl in de westerse landen, waar de vrouw veel meer gelijke rechten heeft, de man veel vriendelijker en creatiever is. In de afgelopen 2000 jaar hadden we de tijd van Pisces, Vissen, het symbool voor Jezus in het christendom, maar de komende millennia staan in het teken van Aquarius, Waterman. Laten we hopen dat het vrouwelijke aspect, gesymboliseerd in de nieuwe tijd, zal worden gereinstalleerd en wereldvrede dichterbij komt.

Melchizedek en de Graal
Laten we eens wat research gaan doen en kijken waar de symboliek ons heen brengt in het volgende interessante onderwerp. Rechts zien we Abraham die door Melchizedek de Heilige Communie krijgt (zie de Graalachtige kom met het brood en de wijn). Dit werd gebruikt in een ritueel om de Moedergodin te bedanken, want, wat we eten en drinken is haar lichaam en bloed. Het herinnert ons ook aan het ritueel van de Heilige Communie in de Katholieke Kerk, en aan het Laatste Avondmaal waar Jezus hetzelfde ritueel uitvoerde. Dit ritueel is bijna zo oud als de mens. Het gaat minstens terug naar de dagen van Melchizedek, en de Zadok Priesters die na hem kwamen. Zij waren de "Teachers of Righteousness", de Zonen van het Licht, de Zonen van God. Volgens geschiedschrijver Josephus waren er 83 Zadok Priesters tussen A'aron en de val van de Tempel van Jeruzalem in de eerste eeuw. Het lijkt er op dat Jezus ook een Zadok Priester was, ten eerste omdat hij een "Teacher of Righteousness" werd genoemd, de Zoon van God, en ten tweede omdat hij het Zadok ritueel deed met het brood en de wijn. Maar waarom zou Jezus een Zadok Priester zijn?

Hiervoor moeten we eens gaan kijken wat we weten van de afstamming van Jezus. We hebben hierboven al opgemerkt dat Jezus dus de zoon zou kunnen zijn geweest van Zacharias, de Hoge Priester in de Tempel ten tijde van Maria. Elizabeth zou Maria aan Zacharias hebben gegeven omdat ze hem geen kinderen kon baren. In dat geval was Johannes de Doper Jezus' halfbroer (Zacharias was immers de vader van Johannes). Als Zacharias dus een Zadok Priester was, en daarbij ook nog de erfgenaam van het Hasmonese koningshuis, zou Johannes na Zacharias' dood dus de wettige koning van Israel zijn, én Zadok Priester. Na Johannes' dood gingen deze titels over naar de volgende erfgenaam, Jezus, de tweede zoon van Zacharias. Dus waren de erfgenamen van Jezus niet alleen van koninklijke bloede, maar ook van heilige bloede, in verband met de heilige bloedlijn van de Zadok Priesters. Daarom zag men Jezus als de Zoon van God, omdat alle Zadok Priesters zo werden genoemd, en de ware Messias, omdat alle gezalfde koningen zo werden genoemd. De zalving werd uitgevoerd door niemand minder dan Maria Magdalena.

Maar nu weten we nog steeds niet wie Melchizedek was. Was hij misschien de Grote Inwijder? Hij lijkt belangrijker te zijn dan Abraham in Genesis 14:18, een eeuwige priester in Psalmen 110.4 en in Heb 7:3 heeft hij geeneens ouders. Enkelen denken dat hij een zoon is van Sem, een van de zonen van Noach. In de Dode Zee Rollen is hij echter de Aartsengel Michael (zie plaatje rechts). Michael Zadok. Is er een overeenkomst tussen Melchizedek en Aartsengel Michael? Deze laatste staat o.a. voor het onderbewustzijn van de mens, dat gevoelig is voor inspiratie en daadkracht. De Mont St. Michel in Frankrijk en St. Michael's Mount in Engeland zijn oude Keltische heilige plaatsen die gekerstend zijn door Michael, en niet door Maria of een andere bekende heilige. Wijst het op kennis, de wetenschap van de natuur, de Moedergodin, de Graal en de Ark van het Verbond? Is het misschien Arkengel Michael, hoeder van de Hermetische kennis? Kennis als in Wetenschap en Mystiek? Onderbewust weten we meer dan we denken. Misschien bent u wel degene die hier een antwoord op vindt!

Voordat ik van mijn podiumpje afstap en als u geinteresseerd bent in research en mystiek, wil ik u graag adviseren om boeken te lezen die vooral veel kunnen uitleggen over de Hermetica, de oorspronkelijke leer van Jezus.

Bijvoorbeeld:
"De Kybalion" (Yogi Publication Society), een fascinerend boek!
"De Heilige Graal" van John Matthews, interessant en erg informatief.
"De Hermetica" van Timothy Freke en Peter Gandy, geeft een goed inzicht in de Hermetica.
"De Kosmische Mens" van David V. Tansley, erg interessant.
"On Earth as it is in Heaven" van Greg Rigby, een ontdekkingstocht langs de mystieke achtergronden van de gotische kathedralenbouw (zo boven, zo beneden).
"Wisdom of the Mystic Masters" van Joseph J. Weed, ontzettend openbarend en kan uw gehele leven veranderen.

De werken van Joseph Campbell zijn informatief, evenals de boeken van Andrew Collins, Margaret Starbird (haar boek Maria Magdalena - Bruid in Ballingschap is een echte 'must have') en de Avalon serie van Marion Bradley. De Avalon serie vertelt over een verloren cultuur die wij momenteel aan het herontdekken zijn.

Bijzonder interessant en gemakkelijk leesbaar zijn toch vooral de boeken van Jacob Slavenburg. Een van zijn boeken gaat over Maria Magdalena en is een absolute 'must' voor geinteresseerden.


Maria Magdalena was geen prostituee. Integendeel, ze was een ingewijde, een 'vrouw die het Al kent', zoals pas ontdekte bronnen over haar verhalen. Ze onderwees als apostola apostolorum (apostel der apostelen) de mannelijke apostelen, haar broeders. En ze was de geliefde van Jezus. Veel is er over haar geromantiseerd. In de Bijbel is ze bijkans weggeschreven en in de kerkelijke traditie tot zondares gemaakt. Recentelijk ontdekte bronnen geven een totaal ander beeld. Cultuurhistoricus Jacob Slavenburg neemt de lezer op meeslepende wijze mee op zijn zoektocht naar de ware Maria Magdalena. In dit boek laat hij ook zien dat Maria Magdalena niet de eerste vrouw is in de geschiedenis van het jodendom en christendom die 'weggeschreven' is. Het vrouwelijke is lange tijd door veel religies als bedreigend gezien, verdacht gemaakt en weggedrukt. Een eerherstel van Maria Magdalena opent ook wegen naar een bevrijdende integratie tussen het mannelijke en vrouwelijke.

Wanneer u dit allemaal al eens hebt gelezen en gedaan dan kunt u eventueel wat dieper op de Gnostiek en het Hermetisme ingaan en bijvoorbeeld een proeflidmaatschap uitproberen bij de Rozekruisersorde AMORC (Nederlandse Grootloge Den Haag) .

En wanneer u begint aan een nieuw onderzoek: The game is afoot! Good hunting!