De Minervois ligt tussen de Aude en de Herault ingekneld en is, net als de Corbière, bekend om zijn goede wijnen en rustieke dorpjes. Naast de wijnbouw heeft het gebied een interessante geschiedenis die teruggaat tot nog vóór de Romeinse bezetting. De naam Minervois komt van Minerva, de Moedergodin die uit het oosten is meegekomen met de Feniciërs en de Grieken. Het is dan ook heel vreemd, dat de plaats Minerve niet in de Minervois ligt, maar in de Herault. De Minervois is een streek met vlaktes en heuvels, waar het 's zomers heel erg warm kan zijn. Sporen uit het verleden zijn de tegenwoordige toeristische trekpleisters geworden en het Canal du Midi lokt rustzoekers het water op. De belangrijkste plaatsen zijn Rieux-Minervois en Caunes-Minervois.

Het Canal du Midi
Om de gevaarlijke zeeroute om Gibraltar (de beruchte poort van Hercules) te vermijden, waren er in de Romeinse tijd al plannen om een verbinding te graven tussen de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan. Pas veel later werd deze waterweg gerealiseerd. Het 240 km lange Canal du Midi werd in de 17de eeuw gegraven, en loopt van Toulouse via Carcassonne en Narbonne tot aan Sète aan de Middellandse Zee. Het project stond onder leiding van baron Riquest. Er zijn ruim 100 sluizen nodig om de hoogteverschillen te overbruggen. En om de hoog gelegen delen van het kanaal voldoende waterstand te garanderen, heeft men, bestaande rivieren benuttend, tussen Villefranche en Castelnaudary een groot waterreservoir aangelegd. Het kanaal is niet geschikt voor schepen groter dan 30 meter lang en 1.60 meter diep. Vandaag de dag wordt het kanaal voornamelijk gebruikt voor de pleziervaart. Een tochtje vanuit Homps is een echte aanrader.

De Dolmens van Villeneuve
Vanuit Villeneuve-Minervois loopt een weg naar de 5000 jaar oude dolmen 'Palet de Roland'. Het dorp heeft de weg op eigen initiatief laten aanleggen, zodat de overblijfselen uit de oudheid voor iedereen toegankelijk zijn. In 1972 werd het bouwwerk door een team amateur-archeologen gerestaureerd. De dolmen is zo goed bewaard gebleven, dat men zich de originele staat goed kan voorstellen. Men heeft er menselijke overblijfselen gevonden, evenals splinters van vuurstenen. Hier vlakbij ligt de 'Tombe de Roland', een vreemde, incomplete tombe met een diepe greppel. Bij recentelijk onderzoek vond men een stukje marmer uit de 17de eeuw terug. Het is hoogstwaarschijnlijk oorspronkelijk een begraafplaats geweest voor meerdere personen, daterend uit de 3de eeuw. De grafgiften die men hier vond, horen qua tijd en soort in dit type monument thuis. Men vond o.a. bronzen en koperen armbanden en keramiek. Het bovenste gedeelte van de tombe is verdwenen, zodat u alleen de entree en de grafkamer kunt zien. De megaliet wordt gedomineerd door de ruine van de boerderij met dezelfde naam.

De naam van de dolmen komt van een legende over een zekere Roland, een neef van Karel de Grote (9de eeuw). Hij zou een zonnesteen hebben bewerkt die hij vervolgens op twee andere stenen legde. Het was zijn wens om hier vlakbij te worden begraven. In de dolmen is een tekening van een zon gevonden. Er lopen twee wandelroutes langs de overblijfselen en op de borden die men heeft geplaatst, kunt u het e.e.a. over de dolmens lezen.

Caunes-Minervois
In dit middeleeuwse stadje kunt u heerlijk dwalen door de steile straatjes die zich rondom de beroemde abdij uit de 8ste eeuw kronkelen. Terwijl u wandelt door de straatjes ziet u oude huizen met Gotische en Renaissance gevels. Sommige huizen zijn al heel oud. Iets meer naar boven toe liggen de magere resten van een middeleeuws kasteel. Aan de hoofdweg midden in het dorpje kunt u op een terrasje iets nuttigen.

De abdij van Caunes is bezienswaardig. Er zijn wisselende tentoonstellingen van jonge artiesten. De aan Petrus en Paulus gewijde abdij werd in 780 gesticht door ene Anian en zijn vrienden, die zich kort daarop bekeerden tot de Benedictijner orde. De eerste abdijkerk werd tussen 806 en 820 gebouwd. In de 9de en 10de eeuw was de abdij welvarend. In 982 werden de overblijfselen van vier mensen gevonden. Zij waren martelaren uit de Romeinse tijd, waarin de eerste christenen nog werden vervolgd. Deze vier mensen waren Amand, Luce, Audalde en Alexander. De overblijfselen liggen nu in de kerk als heilige relikwieën en men houdt nog steeds processies ter ere van hen door de straten van Caunes.

Tijdens de kruistochten tegen de Katharen (ook wel Albigenzen genoemd) bleven de monniken van Caunes trouw aan de Rooms katholieke kerk. In 1227 werd een Kathaarse bisschop genaamd Pierre Isarn bij de poort van de abdij op de brandstapel vermoord om andere Katharen de schrik aan te jagen. Tijdens de 15de eeuw werd de abdij verwaarloosd. Toen in 1590 de strijd van de katholieken tegen de protestanten oplaaide, veroverde de hertog van Joyeuse Caunes en in deze periode werden de vestingmuren opgetrokken.

In de vroege 17de eeuw zorgde Jean d'Alibert, die in 1598 abt van Caunes werd, voor de restauratie en opleving van de abdij. Tegen 1695 was de abdij echter alweer vervallen en verwaarloosd. De opleving binnen de Benedictijner orde zorgde weer voor de renovatie van de abdij. In 1790, in de jaren van de Franse Revolutie, werd de abdij echter flink beschadigd. Er waren nog maar zeven monniken in de abdij. Vervolgens werd de abdij staatsbezit en in 1916 werd de kerk tot historisch monument verklaard. De abdij volgde dit voorbeeld in 1948.

Caunes werd in de Middeleeuwen omgeven door een muur met zes poorten: St. Genest, Notre Dame du Cros, Trausse, Hospital (of St. Jerome), Polister en Fountain. De muur en zijn poorten hebben de tand des tijds helaas niet overleefd, sommige stukken zijn in de huizen meegebouwd.

Vlakbij Caunes ligt de Notre Dame du Cros. Bij het verlaten van Caunes richting Trausse komt u bij een kruispunt met een kruis, waar u links afslaat. U komt nu vanzelf bij de Notre Dame du Cros. Het kerkje is oorspronkelijk een Maria Magdalena kerk, gewijd aan de Moedergodin. Achter de kerk, beneden, ziet u tegen de rotswand een oud Pan-heiligdom met een bron. Het is er schitterend. Hiernaast op de foto ziet u de heilige bron. Bronnen en grotten of rotsen worden vaak geassocieerd met de beide Maria's en met de Moedergodin.

Rieux Minervois
Deze vroegere bisschopszetel met nog enkele resten van de ommuring heeft een uitgebreide VVV en daar vlakbij ligt het beroemde zevenhoekige kerkje van Rieux uit de 12de eeuw, dat vol mystiek zit. Duidelijk is het, dat hier mensen aan het werk zijn geweest die op de hoogte waren van enkele geheimen van de regio. Maar het mooie oude kerkje zal waarschijnlijk wel nooit haar geheim prijs geven. Aan de hoofdweg die door de plaats loopt, ligt een pleintje met platanen en een terrasje. De Italiaan aan de hoofdweg heeft overheerlijke pizza's!